na Rok Duszpasterski 2010/2011:

W komunii z Bogiem

*******************************************************

1. Rozumiejcie chwilę obecną (por.: Rz 13, 11)

Adwent oznacza czas szczególnego oczekiwania: jest nim oczekiwanie na przyjście Pana - Zbawiciela i Sędziego. Nie wystarczy tylko o tym przyjściu wiedzieć, ale należy tak żyć, aby być gotowy na Jego przyjście. W praktyce jednak bywa, że nawet przewidywane skądinąd wydarzenia nas zaskakują. Pan Jezus podaje przykład z czasów Noego, aby z ogromną realnością przedstawić brak wyobraźni człowieka: A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich (...) (Mt 24, 37-39a).

Któryż to adwent przeżywamy w swoim życiu? A jednak w dalszym ciągu jest nam potrzebny okres liturgicznego oczekiwania, który stanowi tak próbę jak i sprawdzian naszej czujności w oczekiwaniu na przyjście Pana.
Wraz z I Niedzielą Adwentu rozpoczynamy nowy rok kościelny a także nowy rok duszpasterski. Hasłem nowego roku duszpasterskiego w Polsce jest: W komunii z Bogiem. Oczekujemy na Zbawiciela właśnie w tym celu, aby żyć we wspólnocie z Bogiem.

2. Wspólnota z Bogiem przez Pismo Święte

Najważniejszym zadaniem Kościoła jest pomoc w nawiązaniu i pogłębianiu przez chrześcijanina indywidualnej więzi z Bogiem. Sam Bóg objawia się nam w swoim słowie. Najpełniej objawił się Bóg w swoim Synu, Jezusie Chrystusie. Tymczasem, pomimo upływu lat, ciągle jest aktualne upomnienie św. Hieronima: Nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa. Poprzez lekturę Pisma Świętego człowiek odkrywa Boga, ale nie tylko. W Piśmie Świętym człowiek odkrywa także samego siebie: swoje radości i smutki, cierpienia i nadzieje. Jak w życiu Pana Jezusa możemy odnaleźć drogi naszego pielgrzymowania, tak również w wydarzeniach i postaciach biblijnych widzimy nie tylko przeszłość ale także teraźniejszość. Prorocy w imieniu Pana Boga mówili do narodu izraelskiego. To samo orędzie prorockie Pan Bóg kieruje także do nas. Podobnie, gdy Pan Jezus głosił Dobrą Nowinę swoim uczniom, tym samym poucza także nas samych.
W nowym roku duszpasterskim chcemy na nowo odkryć wartość Pisma Świętego aby w ten sposób zaradzić słabości naszej wiary. Coraz więcej, żyje wśród nas wielu ludzi dotkniętych różnego rodzaju słabościami czy nawet nałogami. Jednocześnie ci sami ludzie czują się osamotnieni i w swojej słabości bezradni.
W Piśmie Świętym odnajdujemy prawdę o Bogu, który na naszą prośbę przychodzi z pomocą. Tę prawdę wyznaje Mojżesz, kiedy umacnia swój naród przed wejściem do Ziemi Obiecanej: Bądź mężny i mocny, nie lękaj się (...), gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci (Pwt 31, 6).
Pan Bóg pozwolił się nazywać Ojcem. Czy może być głębsza wspólnota z Bogiem jak relacja pomiędzy ojcem a dzieckiem?
Dzięki Bogu, niemal każda rodzina posiada księgę Pisma Świętego. Zachęcam do stałej lektury tej Księgi. Może to być lektura wspólnotowa, kiedy na czytaniu Biblii spotyka się cała rodzina. Ten rodzaj lektury Pisma przyczynia się także do pogłębienia więzi rodzinnej. Może to być także lektura prywatna, połączona z rozważaniem przeczytanej treści.
Dużą pomocą w poznawaniu Pisma Świętego może być katolicki tygodnik Gość Niedzielny. Oprócz specjalistycznych artykułów, znajdziemy w każdym numerze teksty Pisma Świętego na niedzielę z bardzo dobrymi komentarzami.
Dla ambitniejszych osób, pragnących lepiej poznać Pismo Święte, organizujemy Archidiecezjalną Szkołę Biblijną. Informacje na ten temat znajdują się zarówno w parafiach jak i na stronie internetowej Archidiecezji Warmińskiej. Bardzo liczymy na to, że dzięki Szkole Biblijnej będziemy bogatsi o tych, którzy będą umieli odsłaniać tajemnicę słowa Bożego także innym.

3. Wspólnota z Bogiem poprzez sakramenty święte

Wspólnotę z Bogiem odnawiamy i budujemy przez życie sakramentalne. W sakramentach świętych działa sam Chrystus i On - jako Zbawiciel - prowadzi nas do wspólnoty ze swoim Ojcem. Sam Jezus nas o tym zapewnił: Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło (Łk 19, 10). Pan Jezus szuka tych, których wspólnota z Bogiem została osłabiona lub wręcz zerwana, bo taka jest wola Boga Ojca: Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych (Mt 18, 14).
Chrzest, jako pierwszy sakrament włącza nas do wspólnoty z Bogiem. Sakramenty Eucharystii i bierzmowania wspólnotę z Panem Bogiem umacniają. Sakramenty pokuty i namaszczenia chorych tę więź odnawiają. Natomiast małżeństwo lub kapłaństwo buduje i umacnia wspólnotę międzyludzką, która jest znakiem wspólnoty z Bogiem.
Komunię z Bogiem kształtujemy więc przez korzystanie z sakramentów świętych a przede wszystkim przez uczestnictwo w Eucharystii, podczas której w tej samej chwili łączy się cały Kościół.
Na ogół mamy zwyczaj od czasu do czasu korzystać z sakramentów świętych. Należy jednak bardzo pilnie zwracać uwagę na to, aby sakramenty święte nie stały się tylko formalnością, zewnętrznym obrzędem. Dlatego Kościół kładzie duży nacisk na odpowiednie przygotowanie wiernych do przyjęcia poszczególnych sakramentów świętych, np.: katecheza sakramentalna dzieci przed przystąpieniem do I spowiedzi i Komunii św. czy katecheza sakramentalna młodzieży przed przyjęciem sakramentu bierzmowania oraz katecheza przedmałżeńska. W nowym Roku Duszpasterskim pragniemy odnowić i pogłębić katechezę sakramentalną tak dla dzieci i młodzieży jak również i dla dorosłych. Chodzi o to, aby wiedzieć i zawsze pamiętać, że w sakramentach św. poddajemy się działaniu samego Chrystusa, który prowadzi nas do wspólnoty z Bogiem.

4. Najważniejsze zadania w roku duszpasterskim 2010/2011

W rozpoczynającym się roku duszpasterskim pragniemy także zakończyć I Synod Archidiecezji Warmińskiej. Prace nad statutami synodalnymi są w fazie końcowej. Bardzo gorąco zachęcam parafialne Zespoły Synodalne do aktywnego włączenia się w prace Synodu, aby jego uchwały należycie odzwierciedlały stan i zadania Kościoła Archidiecezji Warmińskiej.
Natomiast w czerwcu przyszłego roku (2011) będziemy obchodzić 20-tą rocznicę pielgrzymki Sługi Bożego Jana Pawła II do Olsztyna. Ta rocznica niech będzie zachętą do zapoznania się z treścią orędzia papieskiego wygłoszonego wówczas w Olsztynie a także do poznawania treści nauczania Jana Pawła II.
Te dwie, wspomniane wyżej okoliczności, powinny być także okazją do realizacji tegorocznego programu duszpasterskiego: We wspólnocie z Bogiem.

W rozpoczynającym się czasie adwentowym będziemy często słyszeli słowa wyrażające naszą tęsknotę za zbawieniem, czyli za wspólnotą z Bogiem: Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić, okaż swoje oblicze, a będziemy zbawieni (por.: Ps 80, 4). Z drugiej strony Adwent przypomina, że czas nadejścia Pana jest bliski, do którego należy się dobrze przygotować: Blisko jest dzień Pana, oto przyjdzie, aby nas zbawić. Właściwie całe życie ludzkie jest takim adwentem. Dlatego wykorzystajmy dobrze ten czas pełnego nadziei oczekiwania, aby z naszego życia usunąć wszystko, co nas od Pana Boga jeszcze oddziela.

Na owocne przeżywanie Adwentu i nowego Roku Duszpasterskiego niech Was umocni Boże błogosławieństwo w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Olsztyn, I Niedziela Adwentu 2010                                     Abp Wojciech Ziemba
                                                                                METROPOLITA WARMIŃSKI